Anak

Apakah Psikologi Kanak-kanak dan mengapa ia penting?

By admin

Posted on January 7, 2023

Psikologi kanak-kanak adalahterma tidak asing didalam pendidikan kanak-kanak. Jean Piaget dianggap sebagai pengasas psikologi kanak-kanak di zaman moden. Beliau Bekerja dari tahun 1920-an dan seterusnya menyokong idea bahawa kanak-kanak dan orang dewasa berfikir secara berbeza antara satu sama lain. Salah satu sumbangan utama beliau ialah sepanjang zaman kanak-kanak mereka, kanak-kanak melalui peringkat perkembangan emosi dan mental yang berbeza. Beliau juga mencadangkan bahawa perkembangan intelek berkait rapat dengan perkembangan emosi, sosial dan fizikal.Hari ini kita tahu bahawa zaman kanak-kanak adalah masa yang sangat berpengaruh dalam kehidupan seseorang. Peristiwa yang berlaku semasa kita masih muda – walaupun kecil, nampaknya tidak penting – boleh memberi kesan langsung kepada perasaan dan tingkah laku kita sebagai orang dewasa. Seorang ahli psikologi kanak-kanak bekerja dalam tempoh hayat yang sangat penting ini satu cabang khusus psikologi perkembangan yang dipanggil psikologi kanak-kanak atau perkembangan kanak-kanak.

Pakar psikologi kanak-kanak ialah pakar dalam perkembangan zaman kanak-kanak yang bekerja dengan kanak-kanak dan remaja untuk mendiagnosis dan membantu menyelesaikan isu yang menyebabkan masalah emosi atau tingkah laku. Psikologi kanak-kanak adalah penting kerana ia boleh membantu kita memahami dengan lebih baik cara kanak-kanak bertindak serta cara terbaik untuk menyokong mereka menjadi individu yang bulat. Oleh itu, ia berguna dalam membantu ibu bapa dan guru untuk lebih memahami dan membantu kanak-kanak dalam jagaan mereka.

Terdapat 5 bidang utama yang diliputi dalam psikologi kanak-kanak iaitu Perkembangan

Pembagunan
Pencapaian
Tingkah laku
Emosi
Sosialisasi

Apa yang 5 bidang asas Psikologi Kanak-kanak boleh mengajar kita

1. Perkembangan

Terdapat Tiga bidang Perkembangan Kanak-kanak:

Perkembangan fizikal merujuk kepada perubahan fizikal badan. Ini biasanya berlaku dalam urutan yang agak stabil dan boleh diramal. Ia juga termasuk pemerolehan kemahiran tertentu, seperti koordinasi motor kasar dan motor halus.
Perkembangan kognitif atau intelek, merujuk kepada proses yang digunakan oleh kanak-kanak untuk mendapatkan pengetahuan. Ini termasuk bahasa, pemikiran, penaakulan, dan imaginasi.
Perkembangan sosial dan emosi sangat saling berkaitan sehingga mereka sering dikumpulkan bersama. Belajar untuk berhubung dengan orang lain adalah sebahagian daripada perkembangan sosial kanak-kanak, manakala perkembangan emosi melibatkan perasaan dan luahan perasaan.

Kepercayaan, ketakutan, keyakinan, kebanggaan, persahabatan dan jenaka adalah sebahagian daripada perkembangan sosial-emosi seseorang.

Walaupun mereka boleh dibahagikan kepada kategori demi pemahaman yang lebih mudah, kawasan fizikal, kognitif dan sosial-emosi perkembangan kanak-kanak. semuanya berkait rapat. Pembangunan di satu kawasan boleh sangat mempengaruhinya di kawasan lain. Sebagai contoh, menulis perkataan memerlukan kedua-dua kemahiran motor halus dan kemahiran bahasa kognitif. Sebagai tambahan kepada bidang pembangunan yang berbeza, penyelidikan telah menunjukkan bahawa pembangunan mengikut corak atau prinsip utama. Memahami prinsip ini mempunyai pengaruh yang besar terhadap cara kita menjaga, merawat dan mendidik kanak-kanak hari ini.

Cabaran tingkah laku adalah sebab yang paling biasa untuk berunding dengan Pakar Psikologi Kanak-kanak.

2. Pencapaian

Pencapaian perkembangan ialah cara yang penting untuk ahli psikologi mengukur kemajuan kanak-kanak dalam beberapa bidang perkembangan utama. Mereka bertindak sebagai pusat pemeriksaan dalam perkembangan kanak-kanak untuk menentukan apa yang rata-rata kanak-kanak mampu lakukan pada usia tertentu.

Mengetahui peristiwa penting untuk peringkat umur yang berbeza, membantu ahli psikologi kanak-kanak memahami perkembangan kanak-kanak yang normal dan membantu dalam mengenal pasti masalah yang berpotensi dengan perkembangan tertangguh. Sebagai contoh, kanak-kanak yang berumur 12 bulan biasanya boleh berdiri dan menyokong berat badannya dengan memegang sesuatu. Sesetengah kanak-kanak pada usia ini juga boleh berjalan. Jika kanak-kanak mencapai umur 18 bulan tetapi masih tidak boleh berjalan, ini mungkin menunjukkan masalah yang memerlukan penyiasatan lanjut

Kawasan pembangunan saling berkaitan dan mempengaruhi satu sama lain.

4 Kategori Utama Pencapaian Perkembangan:Pencapaian fizikal:

Yang berkaitan dengan perkembangan kedua-dua kemahiran motor kasar dan halus.

Pencapaian kognitif atau mental: Yang merujuk kepada kebolehan perkembangan kanak-kanak untuk berfikir, belajar dan menyelesaikan masalah.
Pencapaian sosial dan emosi: Yang berkaitan dengan keupayaan kanak-kanak untuk menyatakan emosi dan bertindak balas terhadap interaksi sosial.

Komunikasi dan pencapaian bahasa: Yang melibatkan kanak-kanak mengembangkan kemahiran komunikasi lisan dan bukan lisan.

3. Tingkah Laku

Semua kanak-kanak boleh menjadi nakal, menentang dan impulsif dari semasa ke semasa. Konflik antara ibu bapa dan anak-anak tidak dapat dielakkan apabila anak-anak berjuang, dari “berdua yang dahsyat” hingga remaja, untuk menegaskan kemerdekaan mereka dan mengembangkan identiti mereka sendiri.

Tingkah laku ini adalah sebahagian daripada proses pembesaran yang normal. Walau bagaimanapun, sesetengah kanak-kanak mengalami kesukaran yang teramat sangat, dengan tingkah laku mencabar yang berada di luar norma untuk umur mereka. Malah, isu tingkah laku adalah sebab paling biasa ibu bapa mendapatkan bantuan ahli psikologi kanak-kanak. Psikologi kanak-kanak melibatkan melihat semua kemungkinan punca kepada isu tingkah laku, termasuk gangguan otak, genetik, diet, dinamik keluarga dan tekanan, dan kemudian merawatnya dengan sewajarnya. Isu tingkah laku boleh menjadi masalah sementara yang biasanya dikaitkan dengan situasi tekanan.

Contohnya: Kelahiran adik beradik, perceraian atau kematian dalam keluarga.Sebagai alternatif, isu tingkah laku melibatkan corak tingkah laku bermusuhan, agresif atau mengganggu yang berterusan yang tidak sesuai dengan umur kanak-kanak.

Gangguan tingkah laku disruptif yang paling tipikal termasuk gangguan menentang pembangkang (ODD), gangguan kelakuan (CD) dan gangguan hiperaktif kekurangan perhatian (ADHD). Ketiga-tiga gangguan tingkah laku ini berkongsi beberapa gejala biasa, dan boleh diburukkan lagi oleh masalah emosi dan gangguan mood.

4. Emosi Perkembangan

Emosi melibatkan pembelajaran apa itu perasaan dan emosi. Memahami bagaimana dan mengapa ia berlaku, serta mengenali perasaan sendiri dan perasaan orang lain, kemudian membangunkan cara yang berkesan untuk mengurusnya.

Proses yang kompleks ini bermula pada peringkat bayi dan berterusan sehingga dewasa. Emosi pertama yang boleh dikenali pada bayi termasuk kegembiraan, kemarahan, kesedihan dan ketakutan. Kemudian, apabila kanak-kanak mula mengembangkan rasa diri, emosi yang lebih kompleks seperti segan, terkejut, gembira, malu, malu, rasa bersalah, bangga dan empati muncul. Perkara yang mencetuskan tindak balas emosi juga berubah, begitu juga dengan strategi yang digunakan untuk menguruskannya.

Belajar mengawal emosi adalah lebih sukar bagi sesetengah kanak-kanak berbanding yang lain. Ini mungkin disebabkan oleh perangai emosi mereka – sesetengah kanak-kanak hanya merasakan emosi dengan lebih kuat dan mudah. Mereka cenderung menjadi lebih reaktif dari segi emosi dan lebih sukar untuk bertenang. Kanak-kanak yang reaktif dari segi emosi juga cenderung untuk menjadi cemas dengan lebih cepat dan mudah berbanding kanak-kanak lain. Seorang ahli psikologi kanak-kanak mula-mula mengenal pasti sebab kanak-kanak itu mengalami kesukaran untuk meluahkan atau mengawal emosinya. Kemudian mereka akan membangunkan strategi untuk membantu dia belajar menerima perasaan dan memahami hubungan antara perasaan dan tingkah laku mereka.

5. Sosialisasi

Berkait rapat dengan perkembangan emosi ialah pembangunan sosial. Sosialisasi melibatkan pemerolehan nilai, pengetahuan dan kemahiran yang membolehkan kanak-kanak berhubung dengan orang lain secara berkesan dan menyumbang secara positif kepada keluarga, sekolah dan masyarakat.

Walaupun ini adalah proses yang berterusan, zaman kanak-kanak awal adalah tempoh yang penting untuk sosialisasi. Salah satu hubungan pertama dan paling penting yang dialami kanak-kanak adalah dengan ibu bapa atau penjaga utama mereka. Kualiti hubungan ini mempunyai kesan yang ketara terhadap perkembangan sosial kemudiannya.

Dalam perhubungan rakan sebaya, kanak-kanak belajar bagaimana untuk memulakan dan mengekalkan interaksi sosial dengan kanak-kanak lain. Mereka memperoleh kemahiran untuk menguruskan konflik, seperti mengambil giliran, kompromi dan tawar-menawar. Bermain juga melibatkan penyelarasan matlamat, tindakan dan persefahaman bersama, kadangkala kompleks. Melalui pengalaman ini, kanak-kanak membina persahabatan yang menyediakan sumber keselamatan dan sokongan tambahan kepada mereka yang disediakan oleh ibu bapa atau penjaga utama mereka.

Faktor-faktor yang boleh menyumbang kepada ketidakupayaan untuk membangunkan kemahiran sosial yang sesuai dengan umur termasuk segala-galanya daripada jumlah kasih sayang dan kasih sayang kanak-kanak itu. menerima status sosio-ekonomi keluarga. Kanak-kanak yang gagal bersosial dengan betul mengalami kesukaran untuk mencipta dan mengekalkan hubungan yang memuaskan dengan orang lain – satu batasan yang dibawa oleh ramai ke peringkat dewasa.

Lihat Artikal : ANAK